1. تعقیبات مشترکه نماز های یومیه
2. لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ اِلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ
3. معبودى جز خدا آن معبود يكتا نيست و ما در برابر او تسليميم
4. لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ وَ لا نَعْبُدُ اِلاَّ اِيَّاهُ
5. معبودى جز خدا نيست و ما جز او نپرستيم و
6. مُخْلِصينَ لَهُ الدّينَ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ
7. دين (و عبادت) را خالص براى او گردانيم و اگر چه بر مشركان بد آيد
8. لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ رَبُّنا وَ رَبُّ آبآئِنَا الأَْوَّلينَ
9. معبودى جز خدا نيست كه پروردگار ما و پروردگار پدران پيشين ما است
10. لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ
11. معبودى نيست جز خدا كه يكتاى يكتاى يكتاست به وعده خود وفا كند و
12. اَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ نَصَرَ عَبْدَهُ
13. بندهاش را يارى كند و لشگرش را عزت دهد
14. وَ اَعَزَّ جُنْدَهُ وَ هَزَمَ الْأَحْزابَ وَحْدَهُ
15. و به تنهايى احزاب (باطل) را منهزم ساخت پس بگو
16. فَلَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ
17. پس او را است پادشاهى و او راست سپاس
18. يُحْيى وَ يُميتُ وَ يُميتُ وَ يُحْيى وَ هُوَ حَىٌّ لايَمُوتُ
19. كه زنده مىكند و مىميراند و بميراند و زنده كند
20. بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلى كُلِّشَىْءٍ قَديرٌ
21. و او است زندهاى كه نمىميرد هر خيرى به دست او است و بر هر چيز قادر است
22. اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ وَ اَتُوبُ اِلَيْهِ
23. آمرزش مىخواهم از خدايى كه معبودى جز او نيست پس بگو
24. اَللّهُمَّ اهْدِنى مِنْ عِنْدِكَ وَ اَفِضْ عَلَىَّ مِنْ فَضْلِكَ
25. بار خدايا مرا از جانب خود راهنمائيم فرما و از زياده بخششت به من افاضه نما
26. وَ انْشُرْ عَلَىَّ مِنْ رَحْمَتِكَ وَ اَنْزِلْ عَلَىَّ مِنْ بَرَكاتِكَ
27. و از رحمتت بر من بگستران و از بركاتت بر من فرو بار
28. سُبْحانَكَ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ اِغْفِرْ لى ذُنُوبى كُلَّها جَميعاً
29. منزهى تو معبودى جز تو نيست تمامى و همه گناهانم را بيامرز
30. فَاِنَّهُ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ كُلَّها جَميعاً اِلاَّ اَنْتَ
31. زيرا جز تو كسى تمامى و همه گناهان را نيامرزد
32. اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ مِنْ كُلِّ خَيْرٍ اَحاطَ بِهِ عِلْمُكَ
33. بار خدايا من از تو درخواست مىكنم هر خيرى را كه علمت بدان احاطه نمود
34. وَ اَعُوذُ بِكَ مِنْ كُلِّ شَرٍّ اَحاطَ بِهِ عِلْمُكَ
35. و پناه مىبرم به تو از هر شرى كه علمت بدان احاطه نمود
36. اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ عافِيَتَكَ فى اُمُورى كُلِّها
37. بار خدايا من از تو در تمام كارهايم عافيت مىخواهم
38. وَ اَعُوذُ بِكَ مِنْ خِزْىِ الدُّنْيا وَعَذابِ الْأخِرَةِ
39. و به تو پناه مىبرم از رسوائى و خوارى دنيا و عذاب آخرت
40. وَاَعُوذُ بِوَجْهِكَ الْكَريمِ وَ عِزَّتِكَ الَّتى لا تُرامُ
41. و پناه مىبرم به ذات بزرگوارت و به عزتت كه فوق آن متصور نيست
42. وَ قُدْرَتِكَ الَّتى لايَمْتَنِعُ مِنْها شَىْءٌ
43. و به قدرتت كه چيزى از آن سرپيچى نتواند
44. و مِنْ شَرِّ الدُّنْيا وَ الْاخِرَةِ وَ مِنْ شَرِّ الْاَوْجاعِ كُلِّها
45. از شر دنيا و آخرت و از شر تمامى دردها
46. و َمِنْ شَرِّ كُلِّ دابَّةٍ اَنْتَ اخِذٌ بِناصِيَتِها اِنَّ رَبّى عَلى صِراطٍ مُسْتَقيمٍ
47. و از گزند هر جنبندهاى كه تو فرمانرواى او هستى همانا پروردگار من بر روش حقى است
48. وَ لاحَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ َبِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ
49. و هيچ جنبش و نيرويى نيست جز به دست خداى والاى بزرگ
50. تَوَّكَلْتُ عَلَى الْحَىِّ الَّذى لايَمُوتُ
51. توكل كنم بر خداى زندهاى كه هرگز نميرد
52. وَالْحَمْدُ للَّهِِ الَّذى لَمْيَتَّخِذْ وَلَداً
53. و ستايش مخصوص خدايى است كه فرزندى نگرفته
54. وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَريكٌ فِى الْمُلْكِ
55. و كسىدر سلطنت شريكاو نيست
56. وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِىٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبيراً
57. و خوارى ندارد تا نيازمند ياور باشد و به نحو كامل او را بزرگ شمار
58. پس تسبيح ميكنى تسبيح حضرت زهراءعليها السلام
59. و مىگوئى پيش از آنكه از موضع خود حركت كنى ده مرتبه
60. اَشْهَدُ اَنْ لااِلهَاِلَّااللَّهُ، وَحْدَهُ لاشَريكَلَهُ،
61. گواهى دهم كه معبودى جز خداى يگانه نيست كه شريكى ندارد.
62. اِلهاً واحِداً اَحَداً فَرْداً صَمَداً، لَمْيَتَّخِذْ صاحِبَةً وَ لا وَلَداً.
63. معبود يكتاى يگانه فرد بىنياز، همسر و فرزندى نگيرد
64. مؤلّف گويد: كه فضيلت اين تَهْليل بسيار وارد شده
65. خصوصاً در تعقيب نماز صبح و شام و هنگام طُلُوع و غروب آفتاب پس مىگوئى:
66. سُبْحانَ اللَّهِ كُلَّما سَبَّحَ اللَّهَ شَىءٌ،
67. منزه است خدا هر آنگاه كه چيزى خدا را تسبيح گويد
68. وَ كَما يُحِبُّ اللَّهُ اَنْ يُسَبَّحَ وَ كَما هُوَ اَهْلُهُ،
69. و چنانچه خدا دوست دارد كه او را تسبيح كنند
70. وَ كما يَنْبَغى لِكَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ،
71. و چنانچه او لايق آنست و شايسته ذات بزرگوار و عزت و جلال او است
72. وَ الْحَمْدُ للَّهِِ كُلَّما حَمِدَ اللَّهَ شَىءٌ،
73. و ستايش خاص خدا است هرآنگاه كه چيزى او را ستايش كند
74. وَ كَما يُحِبُّ اللَّهُ اَنْ يُحْمَدَ،
75. و چنانچه دوست دارد ستايش شود
76. وَ كَما هُوَ اَهْلُهُ وَ كَما يَنْبَغى لِكَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ،
77. و چنانچه لايق آنست و شايسته ذات بزرگوار و عزت و جلال او است
78. وَ لا اِلهَ اِلاَّ اللَّهُ كُلَّما هَلَّلَ اللَّهَ شَىءٌ،
79. و معبودى جز خداى يكتا نيست هر آنگاه كه چيزى او را به يكتايى ياد كند
80. وَ كَما يُحِبُ اللَّهُ اَنْ يُهَلَّلَ،
81. و چنانچه دوست دارد به يكتايى ياد شود
82. وَ كَما هُوَ اَهْلُهُ، وَ كَما يَنْبَغى لِكَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ،
83. و چنانچه لايق آن است و شايسته ذات بزرگوار و عزت و جلال
84. وَ اللَّهُ اَكْبَرُ كُلَّما كَبَّرَ اللَّهَ شَىءٌ،
85. او است و خدا بزرگ است هر آنگاه كه چيزى او را به بزرگى ياد كند
86. وَ كَما يُحِبُّ اللَّهُ اَنْ يُكَبَّرَ،
87. و چنانچه دوست دارد به بزرگى ياد شود
88. وَ كَما هُوَ اَهْلُهُ، وَ كَما يَنْبَغى لِكَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ،
89. و چنانچه لايق آنست و شايسته ذات بزرگوار و عزت و جلال او است
90. سُبْحانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ للَّهِِ، وَ لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ، وَ اللَّهُ اَكْبَرُ
91. منزه است خدا و ستايش خاص او است و معبودى جز او نيست و از همه چيز بزرگتر است
92. عَلى كُلِّ نِعْمَةٍ اَنْعَمَ بِها عَلَىَّ، وَ عَلى كُلِّ اَحَدٍ مِنْ خَلْقِهِ
93. براى هر نعمتى كه به من و به هر يك از خلق خود داده
94. مِمَّنْ كانَ اَوْ يَكُونُ اِلى يَوْمِ الْقِيمَةِ،
95. از آنانكه بودهاند يا پس از اين تا روز قيامت بيايند
96. اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ،
97. بار خدايا من از تو مىخواهم كه درود بر محمد و آلش بفرستى
98. وَ اَسْئَلُكَ مِنْ خَيْرِ ما اَرْجُو وَ خَيْرِ ما لا اَرْجُو،
99. و از تو درخواست مىكنم هر خيرى را چه اميد به آن داشته باشم و چه نداشته باشم
100. وَ اَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ ما اَحْذَرُ وَ مِنْ شَرِّ ما لا اَحْذَرُ. پس
101. و پناه مىبرم به تو از شر آنچه از آن در هراسم و آنچه در هراس آن نيستم * *
102. مىخوانى سوره حمد و آية الكرسى (بقره، 255)؛ و
103. شَهِدَ اللَّهُ(آل عمران، 18)؛ و آيه قُلِ اللّهُمَّ مالِكَ الْمُلْكِ (آلعمران، 26)؛
104. و آيه سَخِرَه و آن سه آيه از سوره اَعْراف (آيات 54 - 56) است كه
105. اوّل آن اِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ و آخر آن مِنَ الْمُحْسِنينَ. پس مىگوئى سه مرتبه:
106. سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ،
107. منزه است پروردگار تو پروردگار عزت از آنچه (مشركان) توصيف كنند
108. وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلينَ، وَ الْحَمْدُ للَّهِِ رَبِّ الْعالَمينَ.
109. و درود بر پيامبران مرسل و ستايش خاص خدا است كه پروردگار جهانيانست پس مىگوئى سه مرتبه
110. اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ،
111. بار خدايا بر محمد و خاندانش درود فرست
112. و در كار من فرج و گشايشى قرار ده
113. وَ اجْعَلْ لى مِنْ اَمْرى فَرَجاً وَمَخْرَجاً،
114. وَارْزُقْنى مِنْ حَيْثُ اَحْتَسِبُ وَ مِنْ حَيْثُ لا اَحْتَسِبُ.
115. و روزيم ده از آنجا كه گمان دارم و از آنجا كه گمان ندارم.
116. و اين دعائى است كه جبرئيل تعليم حضرت يُوسفعليه السلام كرد هنگامى كه در زندان بود،
117. پس بگير ريش خود را بدست راست و كف دست چپ را بگشا بجانب آسمان و بگو، هفت مرتبه:
118. يا رَبَّ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ،
119. اى پروردگار محمد و خاندان محمد بر محمد و آل محمد درود فرست
120. وَ عَجِّلْ فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍ
121. و فرج را نزديك كن و بگو نيز بهمان حال سه مرتبه
122. يا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ، صَلِ آل محمد عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ،
123. اى (خدايى كه) داراى جلال و بزرگوارى (هستى) درود فرست بر محمد و خاندانش
124. وَ ارْحَمْنى وَ اَجِرْنى مِنَ النَّارِ،
125. و به من رحم كن و از دوزخم پناه ده
126. سپس می گویی دوازده مرتبه قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ.
127. و مىگوئى
128. اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الْمَكْنُونِ الْمَخْزُونِ الطَّاهِرِ الطُّهْرِ الْمُبارَكِ،
129. بار خدايا از تو درخواست مىكنم به حق نام نهفته
130. وَ اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الْعَظيمِ، وَ سُلْطانِكَ الْقَديمِ،
131. و پنهانت كه پاك و پاكيزه و مبارك است و از تو مىخواهم به حق نام بزرگ و
132. يا واهِبَ الْعَطايا، وَ يا مُطْلِقَ الأُسارى، وَ يا فَكَّاكَ الرِّقابِ مِنَ النَّارِ،
133. سلطنت ازليت اى بخشنده عطاها و اى رها كننده اسيران و اى آزاد كننده بندگان از دوزخ
134. اَسْئَلُكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اَنْ تُعْتِقَ رَقَبَتى مِنَ النَّارِ،
135. از تو مىخواهم كه درود فرستى بر محمد و خاندانش و مرا نيز از آتش دوزخ آزاد كنى
136. وَ اَنْ تُخْرِجَنى مِنَ الدُّنْيا سالِماً، وَ [ اَنْ] تُدْخِلَنِى الْجَنَّةَ امِناً،
137. و از دنيا با ايمان سالم بيرونم برى و وارد بهشتم كنى با ايمنى و دعايم را چنان قرار دهى
138. وَ اَنْ تَجْعَلَ دُعآئى اَوَّلَهُ فَلاحاً، وَ اَوْسَطَهُ نَجاحاً، وَ اخِرَهُ صَلاحاً،
139. كه آغازش رستگارى و وسطش فيروزى و انجامش صلاح (حالم) باشد
140. اِنَّكَ اَنْتَ عَلاّمُ الْغُيُوبِ
141. كه تو همانا داناى به ناديدنيهايى.
142. و در صحيفه علويّه است
143. در تعقيب هر فريضه:
144. يا مَنْ لايَشْغَلُهُ سَمْعٌ، عَنْ سَمْعٍ
145. اى آنكه سرگرمش نكند شنيدنى از شنيدن ديگر
146. وَ يا مَنْ لا يُغَلِّطُهُ السَّآئِلُونَ،
147. و اى آنكه (كثرت) سائلان او را به اشتباه نيندازد
148. وَ يا مَنْ لايُبْرِمُهُ اِلْحاحُ المُلِحِّينَ،
149. و اى كسىكه اصرار اصراركنندگان به ستوهش نياورد
150. اَذِقْنى بَرْدَ عَفْوِكَ وَ حَلاوَةَ رَحْمَتِكَ وَ مَغْفِرَتِكَ
151. لذت عفو و شيرينى رحمت و آمرزشت را به من بچشان و نيز مىگوئى:
152. اِلهى هذِهِ صَلوتى صَلَّيْتُها،
153. اى معبود من اين نمازى كه من بجا آوردم
154. لا لِحاجَةٍ مِنْكَ اِلَيْها،
155. نه بخاطر احتياجى از تو به آن بود
156. وَ لا رَغْبَةٍ مِنْكَ فيها
157. و نه رغبتى كه تو در آن داشته باشى
158. اِلاَّ تَعْظيماً وَ طاعَةً وَاِجابَةً لَكَ اِلى ما اَمَرْتَنى بِهِ،
159. جز تعظيم و فرمانبردارى تو و پذيرفتن آنچه مرا بدان
160. اِلهى اِنْ كانَ فيها خَلَلٌ اَوْ نَقْصٌ
161. مأمور كردى معبود من اگر در اين نماز من خللى يا نقصى
162. مِنْ رُكُوعِها اَوْ سُجُودِها فَلا تُؤاخِذْنى،
163. در ركوع يا سجودش هست پس مرا مؤاخذه مكن
164. وَ تَفَضَّلْ عَلَىَّ بِالْقَبُولِ وَ الْغُفْرانِ.
165. و با پذيرفتن آن و آمرزش (من) بر من تفضل كن.
166. و نيز مىخوانى عقب هر نماز اين دعا را كه
167. پيغمبرصلى الله عليه وآله تعليم اميرالمؤمنينعليه السلام نموده براى حافظه:
168. سُبْحانَ مَنْ لايَعْتَدى عَلى اَهْلِ مَمْلَكَتِهِ،
169. منزه است خدايى كه بر آنان كه تحت فرمانش هستند ستم نكند
170. سُبْحانَ مَنْ لايَاْخُذُ اَهْلَ الْأَرْضِ بِاَلْوانِ الْعَذابِ،
171. منزه است خدايى كه مردم زمين را به عذابهاى رنگارنگ نگيرد
172. سُبْحانَ الرَّؤُفِ الرَّحيمِ،
173. منزه است خداى رؤف مهربان
174. اَللّهُمَّ اجْعَلْ لى فى قَلْبى نُوراً وَ بَصَراً وَ فَهْماً وَ عِلْماً،
175. بار خدايا در دل من نور (معرفت) و بصيرت و فهم و علمى قرار داده
176. اِنَّكَ عَلى كُلِّشَىءٍ قَديرٌ.
177. كه تو بر هر چيز توانائى
178. و در مصباح كفعمى است كه
179. سه مرتبه بگو بعد از نمازها:
180. اُعيذُ نَفْسى وَ دينى وَ اَهْلى وَ مالى وَ وَلَدى و اِخْوانى فى دينى،
181. وَ پناه مىدهم خودم و دينم و خانواده و مال و فرزندم و برادران دينى خود
182. وَ ما رَزَقَنى رَبّى، وَ خَواتيمَ عَمَلى، وَ مَنْ يَعْنينى اَمْرُهُ،
183. و آنچه پروردگارم به من روزى كرده و سرانجام كارم و هم آن كس را كه دلبند كار اويم
184. بِاللَّهِ الْواحِدِ الْأَحَدِ الصَّمَدِ الَّذى لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ، وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ،
185. همه را به خداى يگانه يكتاى بىنياز كه نزاده و نه زائيده شده هيچكس همتايش نيست و
186. وَ بِرَبِّ الْفَلَقِ مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ، وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ اِذا وَقَبَ،
187. به پروردگار صبحدم از شر آنچه آفريده و از شر شب هنگامى كه به تاريكى درآيد
188. وَ مِنْ شَرِّ النَّفَّاثاتِ فِى الْعُقَدِ، وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ اِذا حَسَدَ،
189. و از شرّ دمندگانى در گرهها و از شر حسود هنگامى كه حسودى كند
190. وَ بِرَبِّ النَّاسِ، مَلِكِ النَّاسِ، اِلهِ النَّاسِ،
191. و به پروردگار مردم پادشاه مردم معبود مردم
192. مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنَّاسِ
193. از شر وسوسهگر نهانى
194. الَّذى يُوَسْوِسُ فىصُدُورِ النَّاسِ، مِنَالْجِنَّةِ وَ النَّاسِ.
195. آن كس كه در سينهها (و دلهاى) مردم وسوسه كند (چه) از جنيان باشد و (چه) از مردم
196. و از خطّ شيخ منقول است كه حضرت رسولصلى الله عليه وآله فرموده
197. هر كه خواهد كه خدا او را در قيامت
198. بر اعمال بد او مطلّع نگرداند و ديوان گناهان او نگشايد
199. بايد كه بعد از هر نماز اين دعا را بخواند:
200. اَللّهُمَّ اِنَّ مَغْفِرَتَكَ اَرْجى مِنْ عَمَلى،
201. بار خدايا مسلماً آمرزش تو اميدوار كنندهتر از كار من است
202. وَاِنَّ رَحْمَتَكَ اَوْسَعُ مِنْ ذَنْبى،
203. و مسلماً رحمت تو وسيعتر از گناه من است
204. اَللّهُمَّ اِنْ كانَ ذَنْبى عِنْدَكَ عَظيماً، فَعَفْوُكَ اَعْظَمُ مِنْ ذَنْبى،
205. بار خدايا اگر گناهم پيش تو بزرگ است ولى عفو تو بزرگتر از گناه من است
206. اَللّهُمَّ اِنْ لَمْاَكُنْ اَهْلاً اَنْ اَبْلُغَ رَحْمَتَكَ
207. بار خدايا اگر من شايسته رسيدن رحمتت نيستم
208. فَرَحْمَتُكَ اَهْلٌ اَنْ تَبْلُغَنى وَ تَسَعَنى،
209. ولى رحمت تو شايستگى رسيدن و فراگرفتن مرا دارد
210. لِأَنَّها وَسِعَتْ كُلَّشَىْءٍ
211. زيراكه رحمت تو همه موجودات را فراگرفته
212. ، بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ
213. به (اميد) رحمتت يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ
214. و از ابن بابويهرحمه الله منقولاست كه فرموده
215. چون از تسبيح حضرت فاطمهعليها السلام فارغ شوى بگو:
216. اَللّهُمَّ اَنْتَ السَّلامُوَ مِنْكَ السَّلامُ،
217. بارخدايا تويى سلام(سالم از هر عيب) و از جانب تو است سلامتى
218. وَ لَكَ السَّلامُ، وَ اِلَيْكَ يَعُودُ السَّلامُ،
219. و خاص تو است سلامتى و به سوى تو باز گردد
220. سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ،
221. منزه است پروردگار تو پروردگار عزت از آنچه وصف كنند
222. وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلينَ، وَ الْحَمْدُللَّهِِ رَبِّ الْعالَمينَ
223. و سلام بر پيمبران و ستايش خاص پروردگار
224. اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا النَّبِىُّ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُهُ،
225. جهانيان است سلام بر تو اى پيمبر (گرامى اسلام) و رحمت خدا و بركاتش
226. السَّلامُ عَلَى الْأَئِمَّةِ الْهادينَ الْمَهْدِيّينَ،
227. سلام بر امامان راهنماى راه يافته
228. اَلسَّلامُ عَلى جَميعِ اَنْبِيآءِ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ مَلائِكَتِهِ،
229. سلام بر تمامى پيمبران خدا و رسولان و فرشتگانش
230. اَلسَّلامُ عَلَيْنا وَ عَلى عِبادِ اللَّهِ الصَّالِحينَ،
231. سلام بر ما و بر بندگان شايسته خدا
232. اَلسَّلامُ عَلى عَلِىٍّ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ،
233. سلام بر على امير مؤمنان
234. اَلسَّلامُ عَلَى الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ سَيِّدَىْ شَبابِ اَهْلِالْجَنَّةِ اَجْمَعينَ،
235. سلام بر حسن و حسين دو آقاى تمام جوانان اهل بهشت سلام بر
236. اَلسَّلامُ عَلى عَلِىِّ بْنِالْحُسَيْنِ زَيْنِالْعابِدينَ،
237. حضرت على بن الحسين زيور بخش عابدان
238. اَلسَّلامُ عَلى مُحَمَّدِ بْنِعَلِىٍّ باقِرِ عِلْمِ النَّبِيّينَ،
239. سلام بر حضرت محمد بن على شكافنده علم پيمبران
240. اَلسَّلامُ عَلى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ، اَلسَّلام عَلى مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ الْكاظِمِ،
241. سلام بر حضرت جعفر بن محمد (امام) صادق سلام بر حضرت موسى بن جعفر
242. اَلسَّلامُ عَلى عَلِىِّ بْنِمُوسَىالرِّضا، اَلسَّلامُ عَلى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍ الْجَوادِ،«الكاظم»
243. سلام بر حضرت على بن موسى «الرضا» سلام بر حضرت محمد بن على«الجواد»
244. اَلسَّلامُ عَلى عَلِىِّ بْنِمُحَمَّدٍ الْهادى، اَلسَّلامُ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍ الزَّكِىِّ الْعَسْكَرِىِّ،
245. سلام بر حضرت على بن محمد «الهادى» سلام بر حسن بن على«الزكى العسكرى»
246. اَلسَّلامُ عَلَى الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ الْقآئِمِ الْمَهْدِىِّ صَلَواتُ اللَّهِعَلَيْهِمْ اَجْمَعينَ
247. سلام بر حضرت حجة بن الحسن «القائم المهدى» درود فراوان خدا بر تمامى ايشان.
248. پس هر حاجت كه دارى از خدا بطلب
249. شيخ كفعمى فرموده بعد از نمازها مىگوئى:
250. رَضيتُ بِاللَّهِ رَبّاً وبِالْإِسْلامِ ديناً،
251. خوشنودم كه پروردگارم خدا است و دينم دين اسلام است
252. وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وآلِهِ نَبِيّاً،
253. و پيمبرم محمد صلى اللّه عليه و آله و سلم است
254. وَ بِعَلِىٍ اِماماً، وَ بِالْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ عَلِىٍّ وَ مُحَمَّدٍ وَ جَعْفَرٍ وَ مُوسى وَ عَلِىٍّ وَمُحَمَّدٍ
255. و امامانم على و حسن و حسين و على و محمد و جعفر و موسى و على و محمد
256. وَعَلِىٍّ وَ الْحَسَنِ وَالْخَلَفِ الصَّالِحِ، عَلَيْهِمُالسَّلامُ
257. و على و حسن و فرزند شايسته اويند درود بر ايشان كه
258. اَئِمَّةً وَ سادَةً وَ قادَةً، بِهِمْ اَتَوَلّى، وَ مِنْ اَعْدآئِهِمْ اَتَبَرَّءُ.
259. پيشوايان و آقايان و رهبرانند به ايشان دوستى دارم و از دشمنانشان بيزارى جويم پسبگوسهمرتبه
260. اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعافِيَةَ، وَ الْمُعافاةَ فِى الدُّنْيا وَ الْاخِرَةِ.
261. بار خدايا من از تو گذشت و سلامتى و آسايش در دنيا و آخرت را خواستارم.
